اعتقاد بر این است که حدود 66 میلیون سال پیش، دایناسورها تا حدی در اثر برخورد یک سیارک به وسعت 10 کیلومتر از بین رفتند و در عرض چند ساعت با باریدن زباله های مذاب، اکثر حیات های زمینی از بین رفتند. این برخورد همچنین سیاره ما را در گرد و غبار و دوده پوشانده و نور خورشید را مسدود کرده و باعث ایجاد زمستانی چند دهه ای می شود.
خوشبختانه، ما می دانیم که چنین تأثیراتی نادر است. ناسا قبلاً تخمین زده بود که یک رویداد پایان تمدن مانند این، که ناشی از یک سیارک بزرگتر از یک کیلومتر است، تنها هر چند میلیون سال یک بار به سیاره ما می افتد. تنها مشکل این بود که فعلاً نمیتوانستیم آن را کاملاً رد کنیم.
با این حال فوئنتس مونوز و همکارانش فکر می کنند که این کار را کرده اند. کاتالوگ سیارک های ناسا که نزدیک زمین هستند و اندازه آنها بزرگتر از یک کیلومتر است، اکنون 95 درصد کامل شده است و تقریباً 1000 جرم از این قبیل وجود دارد. ردیابی مدار این سیارک ها به اخترشناسان اجازه می دهد تا با در نظر گرفتن عواملی مانند گرانش مشتری، مسیر آنها را تا حدود یک قرن آینده پیش بینی کنند.
در این آخرین مطالعه، محققان از روش متفاوتی استفاده کردند، مدلسازی زمانی که انتظار میرفت سیارکها در مدارشان به زمین نزدیک شوند و این تخمینها را تا 1000 سال آینده به پیش برد.
دیوید فارنوکیا از مرکز مطالعات اجسام نزدیک به زمین ناسا در آزمایشگاه پیشرانش جت در کالیفرنیا، یکی از نویسندگان این مطالعه، میگوید: «ما رویکرد محاسباتی کمتری برای نگاه کردن در بازه زمانی طولانیتر ارائه کردیم. این تیم با شناسایی «کسری از مداری که میتواند جسم را به زمین نزدیک کند» توانست خطرات برخورد را بسیار دورتر از روشهای دیگر مدلسازی کند.
از بین سیارکهایی که توسط این تیم مدلسازی شد، سیارکی که بیشترین خطر برخورد را داشت 1994 PC1 نام داشت. این جرم، یک سیارک سنگی با عرض حدود یک کیلومتر، با احتمال 0.000151 درصدی برای عبور از مدار ماه در 1000 سال آینده مشخص شد. در حالی که این میزان فوق العاده کوچک بود، 10 برابر بیشتر از خطری بود که توسط هر سیارکی دیگر ایجاد می شد.
فوئنتس-مونوز می گوید: «هنوز احتمال برخورد آن وجود ندارد. اما این یک فرصت علمی بسیار خوب خواهد بود، زیرا یک سیارک بزرگ خواهد بود که بسیار نزدیک به ما است.
این مطالعه تا حدی الهام گرفته از درخواست کنگره ایالات متحده بود که در سال 1998 از ناسا خواست تا 90 درصد از سیارک های نزدیک به زمین را با اندازه بزرگتر از یک کیلومتر فهرست بندی کند. فارنوکیا میگوید: «به طور کلی، برخورد سیارکهایی که میتوانند آسیب قابل توجهی به زمین وارد کنند بسیار بعید است. “در هر صورت، ما در حال انجام اقدامات لازم هستیم.”