چین منتظر وضع قوانینی برای هوش مصنوعی مولد نیست

هفته گذشته، من در پادکست CBC News “Nothing Is Foreign Is” رفتم تا در مورد پیش نویس مقررات صحبت کنم – و اینکه چه معنایی برای دولت چین دارد که چنین اقدام سریعی در مورد یک فناوری هنوز بسیار جدید انجام دهد.

همانطور که در پادکست گفتم، من پیش‌نویس مقررات را ترکیبی از محدودیت‌های معقول در مورد خطرات هوش مصنوعی و ادامه سنت قوی دولت چین در مداخله تهاجمی در صنعت فناوری می‌دانم.

بسیاری از بندهای پیش‌نویس مقررات اصولی هستند که منتقدان هوش مصنوعی در غرب از آن حمایت می‌کنند.: داده های مورد استفاده برای آموزش مدل های هوش مصنوعی مولد نباید مالکیت معنوی یا حریم خصوصی را نقض کند. الگوریتم‌ها نباید بین کاربران بر اساس نژاد، قومیت، سن، جنسیت و سایر ویژگی‌ها تبعیض قائل شوند. شرکت های هوش مصنوعی باید در مورد نحوه به دست آوردن داده های آموزشی و نحوه استخدام انسان برای برچسب گذاری داده ها شفاف باشند.

در عین حال، قوانینی وجود دارد که سایر کشورها احتمالاً از آنها سر باز می زنند. دولت از افرادی که از این ابزارهای هوش مصنوعی مولد استفاده می‌کنند می‌خواهد با هویت واقعی خود ثبت نام کنند – درست مانند هر پلتفرم اجتماعی در چین. محتوایی که نرم‌افزار هوش مصنوعی تولید می‌کند باید «ارزش‌های اصلی سوسیالیسم» را منعکس کند.

هیچ یک از این الزامات تعجب آور نیست. دولت چین در سال‌های اخیر شرکت‌های فناوری را با قدرت کنترل می‌کند و پلتفرم‌ها را به دلیل اعتدال ضعیف و ترکیب محصولات جدید در رژیم سانسور ایجاد شده مجازات می‌کند.

این سند باعث می‌شود که این سنت نظارتی به راحتی قابل مشاهده باشد: به طور مکرر به قوانین دیگری که در چین تصویب شده‌اند، درباره داده‌های شخصی، الگوریتم‌ها، دروغ‌های عمیق، امنیت سایبری و غیره اشاره می‌شود. شبکه ای از قوانین که به دولت کمک می کند تا چالش های جدید را در عصر فناوری پردازش کند.

این واقعیت که دولت چین می تواند به سرعت به یک پدیده فناوری جدید واکنش نشان دهد یک شمشیر دولبه است. مت شیهان، یکی از همکاران بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی، می‌نویسد: نقطه قوت این رویکرد، که به هر روند فناوری جدید به طور جداگانه نگاه می‌کند، «دقت آن است که راه‌حل‌های خاصی برای مشکلات خاص ایجاد می‌کند». «نقاط ضعف ماهیت تکه‌ای آن است، به طوری که تنظیم‌کننده‌ها مجبور هستند برای برنامه‌ها یا مشکلات جدید مقررات جدیدی وضع کنند.» اگر دولت مشغول بازی کردن با قوانین جدید باشد، می‌تواند فرصت تفکر استراتژیک درباره چشم‌انداز بلندمدت هوش مصنوعی را از دست بدهد. همانطور که همکارم ملیسا اخیرا توضیح داد، می‌توانیم این رویکرد را با رویکرد اتحادیه اروپا که سال‌ها بر روی یک قانون هوش مصنوعی «بسیار جاه‌طلبانه» کار می‌کند، مقایسه کنیم. (بررسی اخیر پیش نویس قانون هوش مصنوعی شامل مقرراتی در مورد هوش مصنوعی مولد بود.)