دستگاه بورکهارت حدود 9 سال پیش در مغز او کاشته شد، چند سال پس از آن که او به دلیل یک حادثه غواصی قادر به حرکت دادن اعضای بدنش نبود. او داوطلب شد تا این دستگاه را آزمایش کند که به او امکان می‌داد دست و انگشتانش را حرکت دهد. اما هفت سال و نیم بعد باید حذف می شد.
ایمپلنت خاص او مجموعه کوچکی از 100 الکترود بود که با دقت در بخشی از مغز قرار داده شده بود که به کنترل حرکت کمک می کند. با ثبت فعالیت مغز و ارسال این ضبط‌ها به رایانه کار می‌کرد و در آنجا با استفاده از یک الگوریتم پردازش می‌شد. این به یک آستین از الکترودهای پوشیده شده روی بازو متصل بود. ایده این بود که افکار حرکتی را به سیگنال‌های الکتریکی که حرکت را تحریک می‌کنند ترجمه کنند.
بورکهارت اولین کسی بود که این ایمپلنت را در سال 2014 دریافت کرد. او 24 ساله بود. پس از بهبودی از عمل جراحی، یک برنامه آموزشی را برای یادگیری نحوه استفاده از آن آغاز کرد. او سه بار در هفته به مدت یک سال و نیم از آزمایشگاهی بازدید کرد که در آن ایمپلنت را می‌توان از طریق کابلی که از سرش خارج می‌شد به کامپیوتر متصل کرد.
بورکهارت می گوید: «این واقعاً خوب کار کرد. ما فقط با باز و بسته کردن دستم شروع کردیم، اما بعد از مدتی توانستیم حرکات انفرادی انگشت را انجام دهیم. او در نهایت توانست حرکات را با هم ترکیب کند و قدرت گرفتن خود را کنترل کند. او حتی قادر به نواختن Guitar Hero بود.
او می گوید: «کارهای زیادی توانستم انجام دهم، که هیجان انگیز بود. اما همچنان محدود بود.» او نه تنها قادر به استفاده از دستگاه در آزمایشگاه بود، بلکه فقط می‌توانست وظایف آزمایشگاهی را انجام دهد. او می‌گوید: «هر یک از فعالیت‌هایی که انجام می‌دهیم ساده‌تر می‌شود.
به عنوان مثال، او می توانست یک بطری را بیرون بریزد، اما آن فقط یک بطری مهره بود، زیرا محققان نمی خواستند مایعات اطراف تجهیزات الکتریکی وجود داشته باشد. او می‌گوید: «این یک جور بد بود و همه چیز را در زندگی من تغییر نمی‌داد، زیرا دیده بودم که چقدر می‌تواند مفید باشد.
به هر حال، دستگاه آنقدر خوب کار کرد که تیم آزمایشی را تمدید کرد. او می گوید که بورکهارت در ابتدا قرار بود این ایمپلنت را برای 12 تا 18 ماه در جای خود بگذارد. اما همه چیز واقعاً موفقیت آمیز بود … بنابراین ما توانستیم مدتی بعد از آن ادامه دهیم. آزمایش به صورت سالیانه تمدید شد و بورکهارت به بازدید از آزمایشگاه دو بار در هفته ادامه داد.