اما منتقدان تحقیقات ژئومهندسی استدلال می کنند که اهداف اعلام شده هرچه باشد، چنین تلاش هایی به توسعه و استفاده نهایی از یک مداخله اقلیمی مشروعیت می بخشد که آنها اصرار دارند حتی در نظر گرفتن آن بسیار خطرناک است. جنی استفنز، استاد علم و سیاست پایداری در دانشگاه نورث ایسترن می‌گوید در میان نگرانی‌های دیگر، با توجه به عدم تعادل قدرت جهانی، هرگز نمی‌توان آن را به شیوه‌ای منصفانه و عادلانه اداره کرد.
او می‌گوید: «تلاش بسیار استراتژیکی برای به جریان انداختن این جریان اصلی صورت گرفته است، و مؤثر است». “این به عنوان یک گزینه بالقوه در آینده بیشتر و بیشتر مشروعیت می‌یابد، و ایجاد شبکه‌های دانش پیرامون این موضوع تا آنجا که من می‌توانم بگویم این تلاش لابی‌گری را گسترش می‌دهد.”
یک تعهد اخلاقی
تغییرات آب و هوایی شدیدترین تلفات را برای گرمترین و فقیرترین نقاط جهان خواهد داشت، زیرا دمای بالاتر در آن مناطق تهدیدی برای ایجاد شرایطی فراتر از آنچه که برای محصولات پایدار است یا برای انسان و حیوانات ایمن است، می کند. این مناطق همچنین اغلب فاقد منابع برای مقابله با خطرات امواج گرمای شدید، افزایش سطح اقیانوس ها، خشکسالی، سیل و موارد دیگر از طریق اقدامات سازگاری با آب و هوا مانند کارخانه های آب شیرین کن، دیواره های دریایی یا حتی دستگاه های تهویه مطبوع هستند.
برای برخی از حامیان تحقیقات مهندسی زمین، این واقعیت که خطرات آب و هوایی عمدتاً ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشورهای ثروتمند به طور عمده متوجه کشورهای فقیر می‌شود، «تعهد اخلاقی» را ایجاد می‌کند که حداقل این امکان را بررسی کنند.
با این حال، مخالفان استدلال می‌کنند که مطالعه چنین فناوری‌هایی فشار را برای رسیدگی به بزرگترین عامل تغییر آب و هوا کاهش می‌دهد: استخراج و سوزاندن سوخت‌های فسیلی. استفنز و کوین سورپرایز، مدرس کالج مونت هولیوک، در مقاله‌ای در سال 2020 استدلال کردند که این به نوبه خود باعث تمرکز بیشتر قدرت اقتصادی جهانی و تداوم نابرابری‌ها، بی‌عدالتی‌ها و استثمار بین کشورهای فقیر و ثروتمند می‌شود.
اما در هر صورت، دانشگاهیان، فعالان و فعالان محیط زیست در شمال جهانی اغلب به سادگی درباره منافع بخش‌های بزرگ و ناهمگون جهان اظهارنظر می‌کنند و به طور معناداری با محققان، سازمان‌های غیرانتفاعی و شهروندان در آن کشورها درگیر نمی‌شوند. استاد مطالعات محیطی در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز.
او می گوید: «این واقعاً شمال جهانی است که از طرف جنوب جهانی صحبت می کند. این یکی دیگر از موارد نقض عدالت زیست محیطی است که “در خود گفتمان جاسازی شده است.”
مطالعات مدل‌سازی متعدد نشان می‌دهد که پاشیدن ذرات به استراتوسفر، درخشان‌کردن ابرهای ساحلی یا تکنیک‌های مشابه مهندسی زمین می‌تواند دمای جهانی را کاهش دهد.