استفاده از کتاب‌های دیجیتال و کتاب‌های درسی در طول همه‌گیری همه‌گیر افزایش یافت، و ممکن است فقط زمان زیادی باشد که همه انتشارات آموزشی به صورت آنلاین حرکت کنند. تیم شاناهان، مدرس سوادآموزی، می‌گوید، بنابراین حفظ بهتر خواندن دیجیتالی برای دانش‌آموزان بسیار مهم‌تر است. شاناهان به جای تلاش برای شبیه سازی فناوری دیجیتال بیشتر به یک کتاب، نوشته است:[engineers] باید در مورد چگونگی تولید ابزارهای دیجیتال بهتر فکر کرد. محیط‌های فنی می‌توانند رفتار خواندن را تغییر دهند، بنابراین از داربست‌های فن‌آوری می‌توان برای کاهش سرعت ما یا حرکت مؤثرتر در متن استفاده کرد.» در آینده، دانش‌آموزان ممکن است درباره تاریخ یا علم از چیزی مانند «مقاله ضربه‌ای» بخوانند، جایی که کلمات، جملات و تصاویر تنها زمانی آشکار می‌شوند که خواننده آماده باشد و برای رفتن به متن بعدی روی صفحه ضربه بزند. یا شاید مطالب خواندنی آنها بیشتر شبیه مقاله دیجیتال نیویورک تایمز باشد، که در آن متن، تصاویر، ویدئو و کلیپ های صوتی به روش های مختلف با یکدیگر فاصله دارند و با هم ترکیب می شوند.
علاقه مند به فونیک کامپیوتر
حدود دو سوم دانش‌آموزان آمریکایی نمی‌توانند در سطح پایه بخوانند. حداقل تا حدودی مقصر این روش رایج آموزش خواندن است که به مدت 40 سال بر کلاس‌های درس تسلط داشت، اما مبتنی بر شواهد علمی در مورد چگونگی یادگیری خواندن مغز نبود: «سواد متعادل» و پسر عموی نزدیک آن «کل زبان»، که بر آموزش صریح تأکید نداشت. در مهارت های اساسی خواندن، بسیاری از کودکان را با مشکل مواجه می کند. اما در طی چندین سال گذشته، روش جدیدی که به شدت بر این مهارت‌های اساسی متمرکز شده است، که اغلب به عنوان «علم خواندن» از آن یاد می‌شود، تغییرات گسترده‌ای را در سیستم آموزشی ایالات متحده ایجاد کرده است. بر اساس دهه‌ها شواهد علمی، رویکرد «علم خواندن» در پنج حوزه سازمان‌دهی شده است: آگاهی واج‌شناسی (یادگیری تمام صداهای زبان انگلیسی)، آوایی (آموزش نحوه اتصال آن صداها به حروف)، واژگان، درک مطلب، و روانی
اپلیکیشن‌های یادگیری خواندن و پلتفرمهای دیجیتال این پتانسیل را دارند که برخی از این مهارت‌های اساسی را به طور موثر آموزش دهند. آنها به ویژه برای آگاهی واج و صداسازی مناسب هستند، یادگیری حروف و ترکیبات صدا را به یک بازی تبدیل می کنند و مهارت ها را با تمرین تقویت می کنند. Lexia، مسلماً گسترده‌ترین پلتفرم دیجیتالی است که به علم خواندن اختصاص داده شده است، با استفاده از فناوری پاسخ‌گو، مهارت‌های اساسی و پیچیده خواندن، مانند ترکیب حروف-صدا و قوانین املایی را آموزش می‌دهد. هنگام یادگیری یک مهارت خاص، مانند فهمیدن نحوه خواندن کلماتی مانند وعده غذایی و درز با ترکیب مصوت “ea” در وسط، دانش‌آموزان نمی‌توانند تا زمانی که بر آن تسلط پیدا کنند ادامه دهند.
پلتفرمهای دیجیتال می‌توانند مهارت‌های خاص خواندن را تقویت کنند، اما این معلم است که دائماً پیشرفت دانش‌آموز را زیر نظر دارد و دستورالعمل‌ها را در صورت نیاز تنظیم می‌کند.
موج جدیدی از پلتفرم های خواندن پیشگو یک گام فراتر می رود. شرکت‌هایی مانند مایکروسافت و SoapBoxLabs دنیایی را متصور هستند که دانش‌آموزان می‌توانند به طور کامل خواندن را از طریق رایانه یاد بگیرند. این شرکت‌ها ادعا می‌کنند که با استفاده از فناوری تشخیص گفتار هوش مصنوعی، این پلتفرمهای دیجیتالی می‌توانند از نزدیک به خواندن دانش‌آموز گوش دهند. سپس آنها می توانند نقاط مشکل را شناسایی کرده و بر اساس آن کمک ارائه دهند.
با گسترش فناوری دیجیتال برای یادگیری خواندن در مدارس – Lexia به تنهایی به بیش از 3000 منطقه مدرسه خدمات می دهد – برخی از کارشناسان خواندن محتاط هستند. تحقیقات در مورد اثربخشی آن محدود است. در حالی که برخی معتقدند که فناوری نقش مفیدی در عملکردهای مرتبط با خواندن مانند ارزیابی دانش آموزان و حتی آموزش معلمان ایفا می کند، بسیاری می گویند که وقتی صحبت از انجام واقعی آموزش می شود، انسان ها برتر هستند.
Heidi Beverine-Curry، مدیر ارشد آکادمیک سازمان آموزش و پژوهش معلم The Reading League توضیح می‌دهد که پلتفرمهای دیجیتال می‌توانند مهارت‌های خاص خواندن را تقویت کنند، اما این معلم است که دائماً پیشرفت دانش‌آموز را زیر نظر دارد و دستورالعمل‌ها را در صورت نیاز تنظیم می‌کند.
Faith Borkowsky، بنیانگذار High Five Literacy، یک سرویس تدریس خصوصی و مشاوره در Plainview، نیویورک، به خودی خود از خواندن برنامه های آموزشی ناراحت نمی شود. او می‌گوید: «اگر برنامه‌ای رایانه‌ای باشد که در آن تعدادی از بچه‌ها بتوانند مهارت خاصی را ادامه دهند و تمرین کنند، اگر با کاری که ما انجام می‌دهیم همخوانی داشته باشد، من کاملاً موافق آن هستم. اما اغلب در کلاس های درس اینطور نیست.
در مدارس لانگ آیلند که بورکوفسکی با آنها کار می‌کند، به احتمال زیاد دانش‌آموزان بیشتر کار خواندن را روی لپ‌تاپ انجام می‌دهند، زیرا مدارس فناوری گران‌قیمتی را خریداری کرده‌اند و برای استفاده از آن احساس فشار می‌کنند – حتی اگر همیشه بهترین راه برای آموزش مهارت‌های خواندن نباشد. “چیزی که من در مدارس دیده ام این است که آنها یک برنامه دارند و می گویند، “خب، ما آن را خریدیم – حالا باید از آن استفاده کنیم.” ولسوالی ها پس از خرید برنامه ها و مواد گران قیمت به سختی به عقب برگردند.