Bombas کسانی را هدف قرار می دهد که مشروط به نگاه کردن به آنها بودند

در میانه مصاحبه، کهنه سرباز و مادر مجرد نیروی هوایی، کالین بوشنل مکث می کند و از کسی که پشت دوربین است می پرسد که آیا پاسخ های او مفید هستند یا خیر. پس از سه سال بی خانمانی، به این معنا نیست که او نمی داند چگونه تجربیات خود را بیان کند – او فقط مطمئن نیست که چه بگوید تا مردم را به مراقبت وادار کند.

بوشنل می‌گوید: «اگر اعتیاد به کار سکسی است، پس دلسوزی برای شما ناراحت کننده است.

بوشنل داستان خود را به عنوان بخشی از کمپین Bombas به اشتراک گذاشت که هدف آن به چالش کشیدن نگرش ها در مورد بی خانمانی است. به افتخار رسیدن به صد میلیونمین کمک مالی خود – برند پوشاک با هر خرید یک جفت جوراب به یک پناهگاه می دهد – این ابتکار بی تفاوتی جامعه را نسبت به افرادی که به دنبال مکان بعدی برای خواب خود هستند برجسته می کند.

بومباس آمار وحشتناکی ارائه می دهد، از جمله این واقعیت که 1.1 میلیون دانش آموز آمریکایی بی خانمان هستند، یک کارمند با حداقل دستمزد نمی تواند یک آپارتمان یک خوابه در هیچ شهری در آمریکا بخرد، و از هر 6 آمریکایی بی خانمان، 1 نفر کودک است.

این کمپین دارای تبلیغات خارج از خانه در سراسر شهر نیویورک است و مشتریان را به beebetter.com هدایت می کند، که ۱۴ نفر را با شرایط مختلف که آنها را به سمت بی خانمانی سوق داده است، از جمله گروه خواهران دوقلوی Ain’t Afraid را مورد توجه قرار می دهد. این برند همچنین در حال راه اندازی یک طرح پولی با صفحه رسانه اجتماعی Impact برای از بین بردن افسانه ها در میان جمعیت جوان تر است.

قطع بی تفاوتی

بومباس با آژانس خلاق کینگزلند و استاد دانشگاه ایلینویز شیکاگو، دکتر نیسا اسنو هیل، کمپین را حول یک حقیقت انسانی لنگر انداخت: مردم سختی های شدید را به عنوان مفاهیمی بیگانه و دور از ذهن در نظر می گیرند که هرگز نمی توانند شخصاً با آن ارتباط برقرار کنند. مطالعات MRI نشان داده‌اند که عملکرد مغزی که انسان‌های دیگر را تشخیص می‌دهد و با آن‌ها همدلی می‌کند، وقتی تصاویر افرادی که به‌طور کلیشه‌ای بی‌خانمان به نظر می‌رسند به شرکت‌کنندگان نشان داده می‌شود، فعال نمی‌شود.

“چگونه مطمئن شویم که وقتی این افراد را می بینیم، متوجه می شویم که این انسانی است که احتمالاً قربانی سرنوشت شده است؟” داگلاس براندیج، مدیرعامل کینگزلند، گفت: 40 درصد از جوانان بی خانمان به عنوان LGBTQ+ هویت پیدا می کنند. «آنها در سال 2023 خانه خود را از دست می دهند، زیرا آنها هستند و تصمیم می گیرند چه کسی را دوست داشته باشند. تفکر متفاوت درباره این مسائل مرحله اول است.»