محصول خیمه شب بازی نئوپلانتز که اواخر سال گذشته معرفی شد، Neo P1 است، اولین گیاه آپارتمانی که به صورت مهندسی ژنتیکی برای رفع آلودگی هوای داخلی ساخته شده است. در ابتدا، این پوتوس با تکنولوژی بالا – یک انگور استوایی بومی جزایر سلیمان، که به “پیچک شیطان” نیز معروف است – از چیز واقعی قابل تشخیص نیست. فتوژنیک است، به سرعت در حال رشد است و کشتن آن سخت است. اما برخلاف انبارهای معمولی مهدکودک، آلاینده‌های هوای داخل خانه را نیز متابولیزه می‌کند که توسط تصفیه‌کننده‌های هوای سنتی از دست رفته است، که ذرات معلق را فیلتر می‌کنند: ترکیبات آلی فرار (VOCs) تولید شده توسط رنگ، اجاق‌های گاز و مصالح ساختمانی.
پاتریک توربی، مدیر ارشد فناوری و بنیانگذار Neoplants، توضیح می دهد: «این در واقع یک رویکرد دو جانبه است. اولین شاخه، مهندسی ژنتیک متابولیسم گیاه است. تیم Thorbey که در پاریس مستقر است، با وارد کردن ژن‌های اضافی به گیاه، پوتوس را وادار به تولید آنزیم کرد که به آن اجازه می‌دهد از VOCهایی که جذب می‌کند به عنوان منابع کربن در متابولیسم سلولی طبیعی خود استفاده کند. در یک چرخه فضیلت‌آمیز، آلودگی هوای بیشتر فقط باعث ایجاد ماده گیاهی بیشتر و ظرفیت مبارزه با آلودگی بیشتر می‌شود.
شاخه دوم باکتریایی است. در یک نئوپلانت، مانند طبیعت، میکروب ها کارهای سنگین را انجام می دهند. دو سویه از باکتری‌های همزیست وارد شده در خاک Neo P1، فرمالدئید و کلاس آلاینده‌های معروف به BTEX – بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و زایلن – را به قندها و اسیدهای آمینه بی‌ضرر تبدیل می‌کنند.
اگر گیاهی روی ماه باشد و نئوپلنت نباشد، ناامید خواهم شد.
جن بروفی، محقق دانشگاه استنفورد، توضیح می‌دهد: «باکتری‌ها واقعا بخش‌های مهمی از چرخه‌های مواد مغذی هستند.» اما نگهداری میکروبیوم ها بسیار دشوار است. به محض اینکه محصولی را برای کسی ارسال می کنید، قابلیت حیات این باکتری ها کاهش می یابد. به نظر می‌رسد این آسیب‌پذیری مدل کسب‌وکار Neoplants باشد: این شرکت دوزهای متمرکزی از میکروارگانیسم‌های اختصاصی را ارائه می‌کند که آنها را «قطعات نیرو» می‌نامد تا کارایی تصفیه هوای کارخانه را حفظ کند. اینها باید ماهانه اعمال شوند، درست مانند تعویض فیلتر در یک دستگاه تصفیه هوا. لیونل مورا، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت، می گوید: “دایسون، آنها فیلترهای خود را می فروشند.” ما میکروبیوم را می فروشیم.
در حال حاضر، خود پوتوس تنها حدود 30 درصد از ظرفیت تمیز کردن هوای Neo P1 را بر عهده دارد – میکروبیوم بقیه را کنترل می کند – اما مورا و توربی انتظار دارند که این وضعیت به زودی تغییر کند. آنها توضیح می‌دهند که بهبود میکروب‌ها سریع‌تر از گیاهان است، بنابراین مورا می‌گوید: «محدودیت‌های کاری که ما می‌توانیم با این گیاه انجام دهیم هنوز در مقابل ماست. ما در حال حاضر در مرز آنچه قابل انجام است هستیم، اما پتانسیل فوق‌العاده‌ای را می‌بینیم.»