در کشاورزی همین ماده منجر بالارفتن مقاومت گیاه در برابر مشکلات محیطی زنده و غیر زنده نظیر ناچیز آبی، آفت و بیماری ها می شود . کاتیون و مقدار انرژی ایجاد شده، آمینو اسید و مواد معدنی، کربوهیدرات ها، پروتئین ها و کلیدی گیاه را از به کمک آوندها به منطقه های دیگر گیاه می رسانند که سبب شادابی و سر سبزی بخش های متعدد گیاهان و فضای سبز میشود، زرد رنگ شدن برگ های فضای سبز و گیاهان نشان دهنده کمتر میزان کاتیون خواهد بود. پتاس را نباید در آخرها پاییز / زمستان به خاکهای شنی به کار گیری کرد چون به راحتی از خاکهای شنی شسته می شود. در هردو میزان پتاسیم سولفات حیاتی افزایش شوری، محتوای نسبی آب بهشدت کمتر یافت و درنهایت در شوری 100 میلیمولار به کمترین مقدار خود (4/70 و 9/73 % بهترتیب در تیمار پتاسیم سولفات صفر و 5/1 درصد) رسید (شکل 1- B)؛ البته محتوای نسبی آب در بوتههای تیمارشده با پتاسیم سولفات در تراز بیشتری حفظ شد. براساس نتایج، کاربرد برگی پتاسیم سولفات 5/1درصد، مقدار نشت یونی برگ را در مقایسه دارای بوتههای تیمارنشده اهمیت این کود کمتر داد؛ بهطوریکه در شوری صفر، اختلاف مقدار نشت یونی نمونههای انگور در دو میزان پتاسیم سولفات برابر کلیدی 6/5 واحد بود؛ البته تفاوت آنان در شوری 100 میلیمولار به 5/11 واحد رسید (شکل 1- A). در طالبی (Kaya et al., 2006) و توتفرنگی (Yildirim et al., 2009) نیز کاربرد پتاسیم به کمتر نشت یونی برگ گیاهان در تنش شوری سبب ساز شد. فقدان سولفات پتاسیم در گیاهان منجر می شود تا عمده میوه های در شرایط رسیده یا این که حتی نرسیده از درخت قطع شده و بریزند، به دلیل این‌که ساقه بضاعت حفظ میوه را ندارد. SOP یا این که سولفات پتاسیم ،پتاسیم و گوگرد را به شکل محلول مهیا می کند. به نظر می رسد توان پتاسیم در تنظیم اسمزی بهویژه در شرایط شوری، ضمن تسهیل جذب آب و املاح (Ahmed et al., 2015) کاهش اثرها شوری را در صفات مورفومتری سبب ساز شده است. بهاینترتیب در همین شرایط، جذب آب ارتقا مییابد و اثرها نامطلوب شوری را کمتر میدهد. در همة غلظتهای شوری، کمترین میزان طول بوته، تعداد برگ، سطح برگ و پرورش مجدد در تیمار پتاسیم سولفات صفر % تماشا شد؛ درحالیکه در پتاسیم سولفات 5/1 درصد، مقدار آن ها ارتقا یافت؛ بدین ترتیب باتوجهبه جدول 2، اعمال تیمار پتاسیم سولفات علاوهبر ارتقا مقدار همة شاخصهای پرورش بررسیشده، میزان اثر سوء تنش شوری را بهطور معنیداری کاهش داد؛ بهطوریکه کمترین مقدار همة شاخصها در شوری 100 میلیمولار و تیمار پتاسیم سولفات صفر (برابر حساس 36/40 سانتیمتر، 6/36، 33/55 سانتیمتر مربع و 33/84 درصد بهترتیب برای طول بوته، تعداد برگ، سطح برگ و پرورش دوباره) و بیشترین میزان آن ها در شوری صفر و تیمار پتاسیم سولفات 5/1 درصد (برابر اهمیت 10/61 سانتیمتر، 33/54، 33/69 سانتیمتر مربع و 66/97 % بهترتیب به جهت ارتفاع بوته، تعداد برگ، مرحله برگ و رویش دوباره) تماشا شد. درصورتیکه شما همین نوشته آموزنده را دوست داشتید و می خواهید اطلاعات بیشتری در گزینه پتاسیم لوریل سولفات لطفا از وب سایت ما دیدن کنید.