فوریه 1969
از “انسان، ماشین و سیستم های پرواز اطلاعات”: پرواز آپولو 8 به ماه شامل به دست آوردن و پردازش بیت های بیشتری از داده هایی بود که توسط همه نیروهای جنگنده در جنگ جهانی دوم استفاده می شد. دستاورد فناوری در توسعه موشک های پیشرفته برای پرواز به ماه کاملاً شناخته شده است. سیستم مدیریت اطلاعات بسیار کمتر شناخته شده است، اما شاید حتی از اهمیت بیشتری برخوردار باشد. کار هزاران نفر در زمان واقعی، و داده های پردازش شده توسط بسیاری از رایانه های قدرتمند، سازماندهی، پردازش، فیلتر شده و از طریق یک تا سه نفر در کابین خلبان به شکل قابل درک و قابل هضم هدایت می شود. با استفاده از این اطلاعات، خلبانان می توانند با اطمینان خاطر وارد عمل شوند و بدانند که با سیستم های منطقی قدرتمند و تعداد بسیار زیاد سلول های ذخیره سازی حافظه هماهنگ هستند.
فوریه 1986
از “انقلاب چند پردازنده: مهار رایانه ها با هم”: با استفاده از بسیاری از پردازنده های نسبتا ارزان VLSI در یک سیستم چند پردازنده ای، ممکن است هزینه دستیابی به سریع ترین سرعت های محاسباتی امروزی را به میزان قابل توجهی کاهش دهیم. بسیاری از ما انتظار داریم که این نوع جدید از ماشین‌ها برخی از آرزوهای عاشقانه و جاه‌طلبانه ما را ممکن کند: این ماشین‌های جدید ممکن است تصاویر را تشخیص دهند، گفتار را درک کنند و هوشمندانه‌تر رفتار کنند. حتی شواهد انسانی نشان می‌دهد که اگر قرار است رایانه‌ها هوشمندانه عمل کنند، بسیاری از پردازنده‌ها باید با هم کار کنند. چشم انسان را در نظر بگیرید، جایی که میلیون ها نورون برای کمک به ما همکاری می کنند. کدام استدلال متکبرانه ما را به این باور رساند که یک پردازنده واحد که تنها قادر به انجام چند میلیون دستورالعمل در ثانیه باشد، می‌تواند هوش از خود نشان دهد؟
مه 1999
