این لایحه به ناشران اخبار غیر پخش کننده اجازه می دهد در صورتی که مذاکره مشترک آنها با یک پلتفرم تحت پوشش پس از شش ماه به توافق نرسد، درخواست داوری پیشنهاد نهایی کنند.
کافی گفت: «هیئت داوران وارد عمل می‌شوند و تصمیم می‌گیرند که کدام پیشنهاد نزدیک به ارزش بازار منصفانه است و برنده می‌شود.
بنابراین، چه چیزی تغییر کرده است؟
اکنون که ابزارهای هوش مصنوعی با سرعت فوق العاده ای در حال توسعه هستند، نگرانی های جدیدی به ناشران دارند و بعد دیگری به تنش های موجود بین فناوری های بزرگ و ناشران می بخشد.
قانونگذاران از این رابطه پر از تنش آگاهند. این لایحه همچنان از حمایت دو حزبی برخوردار است و با پیشرفت هوش مصنوعی، حامیان لایحه مشتاق هستند تا آن را از خط پایان عبور دهند.
به گفته Coffey، اگرچه معرفی مجدد آن باعث ایجاد مکالمات در مورد مفاد جدید مربوط به هوش مصنوعی شد، اما طبق گفته Coffey، این لایحه همان نسخه‌ای است که با علامت گذاری قوه قضائیه سنا تصویب شد و «دسترسی» یا خزیدن به محتوا از جمله هوش مصنوعی را پوشش می‌دهد.
کافی گفت: «ما همیشه هوش مصنوعی را در آنچه می‌خواهیم برای آن پول دریافت کنیم، در نظر گرفته‌ایم. “این برای ما تازگی نداشت.”
این لایحه امکان پرداخت غرامت عادلانه به ناشران را فراهم می کند. این شامل درآمد استخراج‌شده از دیدگاه‌های پلتفرم از یک ناشر خبری، از جمله عکس‌ها، خلاصه‌ها، قطعه‌ها، داده‌های خوانندگان، تعامل، تبلیغات علیه آن محتوا، استفاده از محتوا در هوش مصنوعی و مالیات بر فناوری تبلیغات است.
خوب، پس نگرانی چیست؟
در حالی که ناشران تقریباً به طور متوسط 27.72٪ از ترافیک خود را در یک محاسبه 12 ماهه آخر از جستجوی Google دریافت می کنند، طبق نمونه کوچکی از 20 ناشر از Parse.ly، نگرانی های طولانی مدت، به ویژه در اروپا، وجود داشته است. قطعات محتوای قابل مشاهده در موتورهای جستجو منجر به دریافت ترافیک کمتر و درآمد کمتر ناشران می شود.
از آنجایی که غول‌های فناوری مانند مایکروسافت و نسخه گوگل از موتورهای جستجوی هوش مصنوعی قدرت بازار را به دست می‌آورند، این موضوع ناشران در ایالات متحده را که در حال حاضر برای جبران منصفانه از فناوری بزرگ دست و پنجه نرم می‌کنند، بدتر کرده است.
اگر این لایحه تصویب شود، می تواند به افزایش درآمد ناشران و حجم اتاق خبر منجر شود. اما، در حال حاضر، هیچ پروتکل واحدی برای ادعای ناشران وجود ندارد.
این آشنا به نظر می رسد. کشورهای دیگر چه می کنند؟
لایحه مشابهی در ماه مارس در استرالیا به اجرا گذاشته شد که به آن کد چانه زنی اجباری رسانه های خبری و پلتفرم های دیجیتال می گویند. ناشران توانسته‌اند به طور جمعی صدها میلیون را از پلتفرم‌ها استخراج کنند، و همچنین اتاق‌های خبری را رشد دهند، با شرکت پخش عمومی استرالیا که می‌تواند حداقل پنجاه روزنامه‌نگار جدید را در سراسر کشور مستقر کند. با این حال، جزئیات دقیق این که این پول کجا می رود و چه کسی سود می برد نامشخص است.